Historia Gminy

Początki Krościenka Wyżnego sięgają czasów króla Kazimierza Wielkiego, który w 1350 r. na dawnych terenach należących do Księstwa Kazimiersko-Halickiego założył lokowaną na prawie magdeburskim wieś Krosken. Osadził w niej przybyłych z terenów Śląska osadników niemieckich, którzy założyli tu parafię, przywożąc ze sobą kult św. Marcina. Wieś, będąca dobrami królewskimi z upływem czasu rozrastała się obszarowo i ludnościowo, a okresy rozwoju przerywały klęski: zarazy, pożary i wojny. Dzierżawcami królewskich dóbr ziemskich w Krościenku były znane rody szlacheckie m.in. Bobolów, Jabłonowskich, Skrzyńskich, Orpiszewskich.

Po pierwszym rozbiorze Polski dobra królewskie w Krościenku Wyżnym znajdujące się na obszarze ziemi sanockiej, wchodzącej w skład województwa ruskiego z centralnym ośrodkiem we Lwowie, włączono do Austrii. Taki stan utrzymywał się do 1918 r. kiedy to po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wieś wcielono w skład województwa lwowskiego oraz powiatu krośnieńskiego. Po II wojnie światowej na mocy nowego podziału administracyjnego państwa tereny Krościenka weszły w skład gminy Korczyna. W latach 1955-1973 miejscowości Krościenko Wyżne, Iskrzynia i Pustyny stanowiły samodzielną gromadę z siedzibą władz gromadzkich w Krościenku. W wyniku kolejnej reformy administracyjnej w 1973 r. Krościenko ponownie włączono do gminy Korczyna. Na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 grudnia 1994 r. utworzono gminę Krościenko Wyżne, będącą samodzielną jednostkę administracyjną skupiającą dwie miejscowości: Krościenko Wyżne i Pustyny.